به گزارش مجله خبری نگار، حضرت آیت الله جوادی آملی در یکی از جلسات درس اخلاق خود (۱۳۹۵/۰۹/۱۱) بیان کردند:
«فرمود: «تَعَطَّرُوا بِالاسْتِغْفَارِ»؛ خودتان را با استغفار معطّر کنید «لَا تَفْضَحَنَّکُمْ رَوَائِحُ الذُّنُوب». ما با آبرو زنده ایم؛ فرمود گناه، آبروبر است! مگر آبرو به این آسانی پیدا میشود؟! فرمود با استغفار، خودتان را معطر کنید؛ گناه، آبروبر است.
وجود مبارک حضرت امیر (سلام الله علیه) فرمود میدانید گناه چیست؟ گناه، یک بیماری آبروبر است! این کلمه «وبی» و «موبی»، ریشه اصلی اش وباست. بعضی از علفها وباخیز است، این حیوان نمیداند که آن علف چنین مرضی را به همراه دارد، به طمع سرسبزی اش حرکت میکند و به سوی آن میرود.
انسان گاهی بیمار میشود ولو سختترین بیماری مثل سرطان؛ اما به هر حال آبروی او محفوظ است، دیگر نمیگویند فلان کس سرطان گرفت و مُرد آبرویش رفت؛ اما وبا یک بیماری آبروبر است. فرمود گناه، «وبی» است «موبی» است، مواظب باشید که این آبرو را میبرد!
ما با آبرو زنده ایم؛ کسی که مسلوب الحیثیه باشد، چرا تقاضای مرگ میکند؟ چرا خودکشی میکند؟ برای اینکه بی آبرو بودن و بی حیثیت بودن از مُردن بدتر است.
فرمود بالاخره شما، با آبرو باید زندگی کنید. آبرو، فصل مقوّم هویت اجتماعی ماست؛ فرمود این را مواظب باشید.»